Fólk, sum ikki eru sett í starv í avmarkað tíðarskeið ella eru royndarsett, hava rætt til uppsagnartíð. Hetta eru tey vanligu størvini, onkuntíð rópt føst størv.
Hesi størvini eru tíðaróavmarkað, og mugu sigast upp, skulu tey enda. Um eitt starv er sett sum tímalønt og eingin avtala er gjørt um, at starvið skal vera avmarka í tíð, er tað eisini fevnt av reglunum um uppsagnartíð.
Fyri starvsfólk í sáttmálaøkjunum hjá Starvsfelagnum eru uppsagnartíðirnar ásettar í sáttmálunum og í starvsmannalógini, sum er upphavið til reglurnar. Í sáttmálunum fyri tey, ið starvast hjá landi, kommunum og kommunalum felagsskapum, eru freistirnar ásettar í § 6, og í sáttmálanum fyri dagrøktararnar í § 4. Í starvsmannalógini standa tær í § 2. Uppsagnartíðirnar í lóg og sáttmálum eru júst tær somu.
Minstakrav: 15 tímar um vikuna
Sambært sáttmálunum koma starvsfólk, sum í miðal hava meira enn 15 tíma arbeiðsviku undir reglurnar um uppsagnartíð. Um starvsfólk eru tímalønt ella ikki hevur sum so ongan týdning, um eingin avtala er gjørd um at tey eru royndarsett ella hava eina tíðaravmarkaða setan. Tímaløn kunnu tí eisini vera vard av sáttmálanum og starvsmannalógini.
Er tímatalið lægri enn hetta skal ein ítøkilig meting gerast. Limum, sum eru í hesi støðu, verður tí rátt til at biðja felagið um vegleiðing.
Smbrt. § 16 í sáttmálanunum fyri tað almenna og § 17 í sáttmálunum fyri Posta og FT hava øll starvsfólk í sáttmálaøkjunum, uttan sjómenn, funktionerstatus. Heldur ikki starvsmannalógin ger mun á tímaløntum og øðrum, tá umræður rættin til uppsagnartíð. Sí dóm frá Føroya Rætti 9. febr. 1995 (BS 1178/1994), Almannastovan vs. Grannskoðarastovan, Skála. Dómurin sigur, at arbeiðir starvsfólk helvtina av normal arbeiðsviku, so er tað at rokna sum funktionerur. Fyri okkum í SF eigur 15-tíma markið í sáttmálunum, at vera markið.
Uppsagnartíðin
Hvussu long uppsagnartíðin er, valdast hvussu leingi starvsfólkið hevur verið í starvi ta seinastu samanhangandi setanina. Tess longur starvsfólkið hevur verið á arbeiðsplássinum, tess longri verður uppsagnarfreistin. Tað er tann óavbrotna samanhangandi setanin, sum er útrokningargrundarlagið. Byrjaði setanin við royndarsetan, tíðaravmarkaðum starvi, fyribils starvi ella lærutíð, telja tey við í útrokningargrundarlagnum, treytað av at einki avbrot hevur verið.
Funktionærret, Andersen o.fl., s. 603 ff.
Álitisfólk fáa altíð 3 mánaðir eyka aftrat vanligu uppsagnartíðini, verða tey søgd úr starvi.
Starvstíð: Uppsagnartíð: Uppsøgn skal gevast:
0-6 mánaðir 1 mánaður áðrenn 5 mánaðir eru farnir
6 mánaðir – 3 ár 3 mánaðir áðrenn 2 ár og 9 mánaðir eru farin
3-6 ár 4 mánaðir áðrenn 5 ár og 8 mánaðir eru farin
6-9 ár 5 mánaðir áðrenn 8 ár og 7 mánaðir eru farin
Meira enn 9 ár 6 mánaðir eftir at 8 ár og 7 mánaðir eru farin
Álitisfólk: vanlig uppsagnartíð + 3 mánaðir eyka
Uppsagnartíðin verður altíð roknað frá einum fyrsta í komandi mánaði. Roknað verður í heilum mánaðum, so at starvsfólkið altíð gevst í starvinum tann seinasta í einum mánaði.
Dømi: Eitt starvsfólk við 3 mánaða uppsagnartíð verður sagt úr starvi 31. august. 3 mánaða uppsagnartíðin byrjar at telja dagin eftir, 1. september. Seinastu arbeiðsdagurin er 30. november. Eitt annað starvsfólk, eisini við 3 mánaða uppsagnartíð, verður sagt úr starvi dagin eftir, t.v.s. 1. september. Av tí, at nú er komið inn í nýggjan mánað, byrjar uppsagnartíðin ikki at telja fyrr enn tann fyrsta í komandi mánaði, sum er 1. oktober. Hjá hesum starvsfólkinum verður seinasti arbeiðsdagurin 31. desember.
Tá ið uppsagnartíðin verður ásett, skal eisini sjálv uppsagnartíðin teljast við í tíðarskeiðið, sum uppsagnartíðin verður roknað út frá. Tað merkir, at skal uppsagnartíðin vera 1 mánaði, má uppsøgn verða givin í seinasta lagi, áðrenn tann 5. mánaðurin í starvinum er runnin. Skal uppsagnartíðin vera 3 ár, má uppsøgn verða givin í seinasta lagi, áðrenn 2 ár og 9 mánaðir eru farin, o.s.fr.
Um tit eru í iva um, hvussu uppsagnartíðin skal roknast út, skulu tit venda tykkum til Starvsfelagið.